Project
Blijf op de hoogte en volg Henk en Wilma
06 Juni 2017 | Oeganda, Moroto
Zondag rijden we nog een eindje de berg Moroto op, Florence laat ons de mooie natuur zien. De berg is bekend om zijn grote slangen, maar ook vanwege zijn prachtige vogeltjes. We rijden ook even door het centrum van het kleine stadje Moroto. Wanneer Florence even stopt voor een boodschap, komen er drie jongens bij het ram staan om te bedelen. Rode ogen van hun verslaving en alcohol lucht om hen heen. De ellende en droefheid van hun armoedige bestaan gaat voor hen uit.
Jane, de zus van Florence, komt langs om ons te begroeten. We eten bij het gasthuis, want bij het huis van Florence is de stroom uitgevallen en dat komt niet meer terug vannacht. Het is wat lastig eten met een zaklantaarn.
Maandag vertrekken we bij het gasthuis met onze koffers, want die is volgeboekt vanaf vandaag. We weten niet waar we terecht gaan komen, want de sleutel is nog niet terecht. We hebben zoals elke ochtend, eerst een training met Florence en wie er bij wil zijn.
Zondag waren twee meisjes die zij opvangt erbij en vandaag één meisje naast Florence. Later schuiven Paul (medewerker op het project) en Jane (zus van Florence) er ook bij aan.
Aan het eind van de ochtend nemen we lunch in het restaurant van Jane en gaan naar ons project.
Het project wordt een vakschool voor meisjes in Karamoja. Florence leidt ons verheugd en dankbaar rond. Fred is opzichter bij de bouw en is een betrouwbare, enthousiaste man die laat zien hoe hij werkt. Hij slaapt in een huisje op de thuisplaats van Florence en alle bouwvakkers die er werken, hebben een onderkomen gevonden in het gebouwde klaslokaal, zodat zij niet elke keer heen en weer hoeven te reizen.
We zijn de hele middag op het project en bekijken alles wat gebouwd is. Het stafhuis is al erg ver en er wordt hard gewerkt aan de details en afwerking. Zodra het klaar is, kan Florence erheen verhuizen. Dat zal niet lang meer duren.
Terug in Moroto bij het huis van Florence, wordt er nog gewacht op de sleutel van ons huis. Na veel heen en weer gebel en gepraat is eindelijk onze sleutel terecht. Twee meisjes gaan onmiddellijk schoonmaken en uiteindelijk kunnen wij ’s avonds om tien uur eindelijk onze koffers uitpakken!
Jane, de zus van Florence, komt langs om ons te begroeten. We eten bij het gasthuis, want bij het huis van Florence is de stroom uitgevallen en dat komt niet meer terug vannacht. Het is wat lastig eten met een zaklantaarn.
Maandag vertrekken we bij het gasthuis met onze koffers, want die is volgeboekt vanaf vandaag. We weten niet waar we terecht gaan komen, want de sleutel is nog niet terecht. We hebben zoals elke ochtend, eerst een training met Florence en wie er bij wil zijn.
Zondag waren twee meisjes die zij opvangt erbij en vandaag één meisje naast Florence. Later schuiven Paul (medewerker op het project) en Jane (zus van Florence) er ook bij aan.
Aan het eind van de ochtend nemen we lunch in het restaurant van Jane en gaan naar ons project.
Het project wordt een vakschool voor meisjes in Karamoja. Florence leidt ons verheugd en dankbaar rond. Fred is opzichter bij de bouw en is een betrouwbare, enthousiaste man die laat zien hoe hij werkt. Hij slaapt in een huisje op de thuisplaats van Florence en alle bouwvakkers die er werken, hebben een onderkomen gevonden in het gebouwde klaslokaal, zodat zij niet elke keer heen en weer hoeven te reizen.
We zijn de hele middag op het project en bekijken alles wat gebouwd is. Het stafhuis is al erg ver en er wordt hard gewerkt aan de details en afwerking. Zodra het klaar is, kan Florence erheen verhuizen. Dat zal niet lang meer duren.
Terug in Moroto bij het huis van Florence, wordt er nog gewacht op de sleutel van ons huis. Na veel heen en weer gebel en gepraat is eindelijk onze sleutel terecht. Twee meisjes gaan onmiddellijk schoonmaken en uiteindelijk kunnen wij ’s avonds om tien uur eindelijk onze koffers uitpakken!
-
06 Juni 2017 - 12:19
Elise:
Gelukkig zijn jullie in de auto de berg opgegaan. Om lopend te gaan met grote slangen in de buurt, geen prettig idee!
Fijn dat de sleutel weer terecht is!
Mooi dat Fred zo enthousiaste opzichter is.
Ben benieuwd naar de volgende belevenissen. -
06 Juni 2017 - 12:44
Mariëtte :
Erg mooi om de foto's van het project te zien. Het vordert heel snel! Petje af voor Florence en de werkers!
Fijn dat jullie gister eindelijk in jullie huisje konden!
Groetjes -
06 Juni 2017 - 13:12
Marissa:
Lieve Henk en Wilma,
Leuk om zo met jullie mee te reizen door alle verslagen en foto's.
Fijn dat jullie ook in het huis terecht konden!
Een hele fijne tijd nog en ben benieuwd naar het volgende verslag.
Dikke knuffel voor jullie alle drie.
Liefs -
06 Juni 2017 - 13:20
Ineke :
Mooie impresse van het project. Prachtig dat er steeds doorgewerkt kan worden doordat het geld er is. Fijn dat de acties dus steeds weer voldoende opleveren en mensen ons blijven.helpen !!!
Sleutel niet kwijt raken, er is er maar één -
06 Juni 2017 - 14:38
Peter En Gerja:
Fijn dat jullie nu in je eigen huisje kunnen en dat er mensen aanschuiven om bij de trainingen te zijn.
Wat is er ook al veel moois gebouwd!
Geniet nog even... :-) -
06 Juni 2017 - 15:10
Astrid:
Prachtig om te zien dat het geld goed besteed wordt en er op zo'n korte termijn zoveel vorderingen zijn. Zie ernaar uit dat we weer verder kunnen om de gebouwen af te werken en het project ook echt kan gaan draaien. Doe Florence de groeten en voor jullie allemaal een hele dikke knuffel!! -
07 Juni 2017 - 17:59
Hetty:
Wat fijn om te lezen over jullie reis en zo een impressie te krijgen van het project. Doe allen daar de hartelijke groeten. zie uit naar het volgende verslag. Lieve groet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
